HERMANN HESSE

MOJEMU BRATU

1. Gdy teraz nasz hajmat* znowu widzimy,

idziemy oczarowani przez izby,

przez długi czas w starym ogrodzie stoimy,

gdzie niegdyś bawiliśmy się jako dzicy malcy.

2. A z piękności owych,

które na zewnątrz w świecie posiedliśmy,

żadna już nas więcej nie cieszy, ni się podoba,

gdy w domu kościelnego dzwonu bicie słyszymy.

3. Cicho idziemy starymi drogami

przez zieloną krainę dni dziecinnych,

dni te poruszać będą nam sercami

obce i wielkie jak w baśniach pięknych.

4. Ach, a wszystko, co mogło na nas poczekać,

nigdy nie zaświeci już prawdziwym blaskiem

Takim jak przed laty każdy dzień w ogrodzie,

gdy jako chłopcy goniliśmy za motylem.

(tłum. tylkoburaknieczyta)

TYLKO BURAK NIE CZYTA NA FACEBOOK